niedziela, 6 lipca 2014

Rozdział 17

Rozdział 17

*Oczami Fabienne*
Poczułam się znacznie lepiej, po tym jak już Dawid przedstawił mnie swojej mamie. Była ona naprawdę miłą i sympatyczną kobietą, widać było, że bardzo cieszyła się z odwiedzin swojego syna zresztą nie dziwie jej się. Przyjęła mnie milej niż sobie to wyobrażałam. Zostało mi już tylko zrobienie dobrego wrażenia na tacie Dawida. Po rozpakowaniu się zeszłam na dół, aby pomóc w przygotowywaniu obiadu. Kobieta bardzo się ucieszyła. Zaczęłyśmy ze sobą rozwiać i śmiać się. Czułam jakbym właśnie ze swoją mamą przygotowywała posiłek. Koło godziny 17 tata Dawida przyszedł do domu, a Dawid od razu mnie przedstawił.
- Przedstawiam ci tato moją dziewczynę ma na imię Fabienne- uśmiechnął się chłopak i radośnie wskazał na mnie.
Wyciągnęłam rękę w stronę jego ojca i uśmiechając się powiedziałam:
- Dzień dobry miło mi pana poznać.-
- Dzień dobry mnie również, Dawid nie chwalił się, że ma dziewczynę- powiedział uśmiechnięty mężczyzna.
- Oj tato po prostu to nie było jeszcze nic pewnego, ale teraz wiem o tym,że to nie będzie przelotny związek więc postanowiłem wam ją przedstawić.- uśmiechnął się chłopak.
Zaczęliśmy nakrywać do stołu i koło godziny 18 zasiedliśmy do posiłku.
Panowała dość luźna i przyjacielska atmosfera z czego się bardzo cieszyłam. Sporo rozmawialiśmy o wszystkim o nas, o tym jak się poznaliśmy, ale także o sprawach dnia codziennego. Po skończonym posiłku razem z Dawidem posprzątaliśmy a następnie udaliśmy się na spacer. Nie byłam nigdy w Gorzowie więc cieszyłam się, że Dawid pokaże mi to miasto. Nie ukrywam miało w sobie pewien urok, który był coraz bardziej widoczny z każda minutą spaceru.
W pewnym momencie Dawid wpadł na pomysł, że podsyci trochę media i zrobi sobie ze mną zdjęcie. Oczywiście wiedział jak bardzo ważna jest dla mnie prywatność dlatego wtuliłam się w niego, więc na zdjęciu było widać tylko kawałek mojego policzka burzę ciemnych włosów i kawałek uśmiechniętych ust. Za to Dawid wyszedł niesamowicie uroczo, po czym podpisał zdjęcie "Z moją kochaną dziewczyną. Dziękuje ci, że jesteś i powodujesz tak wyjątkowy uśmiech na mojej twarzy <3 Miłego dnia kwiatonator :D" Nie minęła nawet minuta a już było pełno komentarzy typu "Dawid czy to naprawdę twoja dziewczyna czy kolejna przyjaciółka". Czytając to zrobiło mi się dziwnie, wiedziałam, że Dawid traktuje troche inaczje swoje przyjaciółki niż normalny chłopaka, ale jakoś wcześniej mi to nie przeszkadzało. Zrobiło mi się lepiej kiedy zobaczyłam jak odpisuje, że tym razem to ktoś więcej niż przyjaciółka. Na mojej twarzy pojawił się niekontrolowany uśmiech.

*Oczami Dawida*
Wkurzały mnie ostatnio dość mocno media i ich spekulację czy to mam dziewczynę czy nie. Postanowiłem więc dać im powody do dalszych zastanowień. Bawiło mnie to trochę kiedy czytałem nie stworzone historie na swój temat i oglądałem zdjęcia na których rzekomo jestem ze swoją nową dziewczyną. Wadziłem jednak, że Fabienne nie przychodzi to dość łatwo więc musiałem coś zrobić. Będą mieli przynajmniej audentyczne zdjęcie tym razem, a jednocześnie ja dalej chronię Fabienne. Podczas spaceru dużo się śmialiśmy ostatnio jakoś mieliśmy z tym problem jednak teraz wszystko się uspokoiło. Rodzice nareszcie poznali dziewczynę na której mi zależy, a ja mogłem spędzić trochę czasu w swoim mieście. Mimo, iż było późno postanowiliśmy iść na lody. Do domu wróciliśmy chyba koło godziny 24. Od razu po powrocie poszliśmy spać. W Gorzowie spędziliśmy dokładnie 3 dni i musieliśmy wracać do Warszawy boo czekał mnie wywiad i nagrywanie nowych piosenke. Mogę jednak powiedzieć, że spędziliśmy miło e dni razem obiecaliśmy odwiedzaić częściej moich rodziców z czego oni się bardzo ucieszyli.

*Oczami Fabienne*
Miło będę wspominać wizytę w Gorzowie. Po powrocie do domu zastała mnie jednak jeszcze jedna wielka niespodzianka. Dostałam kontrakt na rok z agencją modelek do której się zgłosiłam. Mineło tyle czasu nie sądziłam, że się odezwom. Nie wiedziałam jednak czy się cieszyć czy zrezygnować z tego, ponieważ ten wyjazd wiązał się z dwu tygodniowym wyjazdem do Paryża. Byłam zmieszana nie wiedziałam co mam zrobić, musiałam spotkać się z Ellen aby to jakoś poukładać. Nie chciałam zostawiać Dawida, mieliśmy przecież i tak mało czasu dla siebie. Po rozmowie z Ell doszłam jednak do wniosku, że czas zacząć coś robić. Spełniać swoje marzenia a nie patrzeć tylko jak Kwiat się spełnia w tym co robi. Ja go nie blokowałam więc dlaczego on miałby to robić mnie. Wiem postąpiłam może mało rozsądnie, powinnam najpierw z nim po rozwiać, natomiast ja podjęłam decyzję i podpisałam już umowę stawiając przed tym Dawida już po fakcie dokonanym. Umówiliśmy się na spotkanie w naszym ulubionym miejscu w parku. Niestety nie było to dość miłe spotkanie. Kiedy już Dawid dowiedział się, że za dwa dni wyjeżdżam strasznie się wkurzył. Nie rozumiałam go ja mu nie zabraniałam spełniać marzeń. Na koniec powiedział mi tylko, że mam robić sobie co chce bo go to już nie interesuje i odszedł. Zranił mnie tym przez tak wiele przeliśmy a on mnie tak potraktował nie wytrzymałam rozpłakałam się a ja nie wiedziałam czy dalej jesteśmy razem.

*Oczami Dawida*
Kiedy wróciłem do domu byłem zły i jednocześnie smutny. Nie wiedziałem co mam ze sobą zrobić. Nie potrafiłem zrozumieć zachowania Fabienne, dlaczego ona mi to robi. Zamiast ze mną porozmawiać ona po prostu podjęła decyzję, w pewnym momencie przyszło mi nawet do głowy, że to jest dla niej ważniejsze od nas. Usiadłem na łóżku i zacząłem oglądać nasze wspólne zdjęcie na telefonie. Znaliśmy się już kilka miesięcy a ja czułem że to właśnie ona. Bolało mnie to. Oglądając zdjęcia poczułem jak łza zakręciła mi się w oku. Nie chciałem jej stracić a czułem, że to właśnie się teraz dzieje. Obiecałem sobie, że nie popełnię takiego błędu jak kiedyś jednak historia lubi się powtarzać. Moja byłą dziewczyna też postanowiła się wybić jakoś i czułem że teraz dzieje się to samo. Wiedziałem, że jest to jej marzenie i za to nie byłem zły. Nie czułem żalu o to że chce się spełniać ale o to że prawdopodobnie ją stracę, a tego bym nie przeżył. Przeglądając zdjęcie widząc jej uśmiech nie potrafiłem usiedzieć w miejscu. Nie wiedziałem co będzie dalej czy będziemy razem czy nie potrzebowałem czasu.

------------------------------------
I kolejny rozdział za nami mam nadzieję że wam się podoba :D
Miłego czytania <3
A teraz tak z innej beczki dostałam nominacje od Anulek <3  do nagrody Liebster Blog Award. Nie ukrywam, że to dla mnie zaszczyt :) Nie czytam wiele blogów więc moja lista będzie bardzo krótka :) Jak nie wiecie o co chodzi nie martwi cię ja też nie ogarnełam za pierwszym razem :P Ogólnie chodzi o to, że jeżeli zdobędziecie nominację od kogoś możecie nominować kolejne osoby <oprócz bloga który was nominował> Następnie zadajecie 11 pytań na które nominowaniu muszą odpowiedzieć  :) A więc biorę się za odpowiadanie ; pp
 
1. Czemu akurat blog a takiej, a nie innej tematyce?
Hmmm.... Ciężko mi to jakoś prosto wyjaśnić więc może spróbuje tak  ;pp Jestem marzycielką i wszystkie przygody które zdarzają się moim bohaterom są poniekąd moimi marzeniami oo wielkiej miłości  nie koniecznie z kimś sławnym to po prostu taki dodatek, aby opowiadanie było ciekawsze :) Chodzi o wspaniałe przygody i wspomnienia, które nie odstępują nas na krok :D
2. Co uważasz za największą pozytywną cechę swojego charakteru? Dlaczego akurat to?
Myślę, że ambicja. Potrafię być naprawdę bardzo ambitna i dążyć do wybranego celu niestety ostatnio brak mi motywacji ;/ Muszę jednak nad tym popracować, z czasem dojdę pewnie do wniosku, że nie powinnam się poddawać. A dlaczego to ? cóż ważne jest w życiu żeby dążyć do czegoś na czym nam zależy.
3. Oglądasz jakiś "jutuberów"? Kogo?
Abstachuje ; ppp Jak chce sobie poprawić humor to czemu nie to ; pp
4. Jeżeli miałbyś/miałabyś opisać swoje życie 3 przymiotnikami, jakie przymiotniki by to były?
dziwne, zaskakujące, podstępne
5. Jakie jest Twoje największe uzależnienie?
Telefon, czekolada i ostatnio "Pamiętniki wampirów" :P
6. Co robisz po osiągnięciu wyznaczonego przez siebie celu?
Wyznaczam sobie nowy. W życiu jest wiele celów do których dążymy, z wiekiem także nasze cele i pragnienia się zmieniają, można nawet stwierdzić, że nasze życie jest ciągłym dążeniem do jakiegoś celu nie raz większego a nie raz błahego.
7. Jeżeli trafiłbyś/trafiłabyś na obcą planetę (powiedzmy: Pandorę z Avatara) w jaki sposób poradziłbyś/poradziłabyś sobie?
Pewnie starałabym się poszukać kogoś kto mnie chodz trochę zrozumie ; pp
8. Jak radzisz sobie ze stresem?
Właśnie nie radzę do końca. Staram się zazwyczaj albo go przespać, albo zajeść czekoladą ; p
9. Twoja ulubiona dotychczas piosenka?
Ostatnio dość często słucham Dawida Kwiatkowskiego "Na zawsze" w wersji akustycznej ma to coś  :)
10. Jakie jest Twoje motto życiowe?
Chyba to mi najbardziej utkwiło w pamięci
Träume nicht dein Leben, sondern lebe deinen Traum.
11. Za czym najbardziej tęsknisz?
Za pewnymi chwilami które już nie wrócą, ale to jest dla mnie w moim serduszku <3

Nominuję:
Bo bez Was ten Świat nie wiele jest wart
Never Give up

Moje pytania:
1. Czemu piszecie bloga ?
2. Co was motywuje do pisania każdego rozdziału ?
3. Ulubiony kolor ?
4. Gdzie chcielibyście jechać ?
5. Czy zastanawiacie się jaka będzie wasza przyszłość ?
6. Bez czego nie potraficie żyć ?
7. Piosenka opisująca wasze ostatnie przeżycia ?
8. Co lubicie w sobie najbardziej i dlaczego ?
9. Jakim mottem się w życiu kierujecie ?
10. Czy wierzycie w przeznaczenie ?
11. Jak wyobrażacie sobie życie za 30 lat ?

Miłej nocki <3


5 komentarzy:

  1. Mogłabyś przetłumaczyć motto? :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie marz swoje życie, lecz żyj swoimi marzeniami :) Po niemiecku brzmi to lepiej, a bardziej sensownie nie umiem tego przetłumaczyć ; p

      Usuń
  2. Fajnie piszesz! Znalazłam tego bloga dopiero wczoraj ,ale to jest jeden z najlepszych blogów o Dawidzie jaki czytałam.Warty polecenia! ;D
    Mam nadzieję ,że Dawid i Fabi się pogodzą :)
    i zapraszam do mnie jeżeli masz ochotę.Tylko proszę o wyrozumiałość jest to moje pierwsze opowiadanie jakie piszę
    http://dawid-kwiatkowski-moja-historia.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuje za miłe słowa :)
      Mam nadzieję, że będziesz dalej czytała :)
      Oczywiście chętnie przeczytam twoj i spokojnie to także moje pierwsze opowiadanie :)

      Usuń
  3. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń